Dinsdag 9 juni.

Week 9 alweer. Het weer is slecht vanmorgen, het regent het stormt. Ik maak even een wandeling in het achter ons gelegen bos met Wally en daarna rijden maar. We hebben niet echt een plan, maar we willen de noordelijkste route in Polen richting Duitsland pakken, zo dicht mogelijk langs de kust. 

Zo tegen de middag zijn we het rijden zat en zoeken we een plek om te koken en lunchen. We zitten aan de rand van het Wolinski Park Narodowy, ik schat in zo’n 60 kilometer van Duitsland.

Even weer wat groenvoer naar binnen..
We blijven hier maar, prima plek, de zon schijnt ondertussen en we worden vergezeld door nog 2 buscampers.

Na het eten nog even een lekkere wandeling met Waldolala..

Slakkenfamilie..
Morgen willen we nog even wandelen in het nationale park hier, althans als Wally mee mag want ik heb begrepen dat honden hier niet de nationale parken mee in mogen, we kijken wel

Dinsdag 10 juni.

Wat ik gisteren al vreesde blijkt te kloppen. Geen honden in het Nationale Park, zelfs niet aangelijnd. Dan maar een rondje om het meer vanmorgen. Ook mooi hoor.

We gaan rijden richting Duitsland en zijn de grens nog maar net over of we hebben al meer campers gezien dan heel de reis tot nog toe. Ongelooflijk, hoe druk het hier is. Ik weet niet zoveel van deze streek (Usedom) maar op de kaart leek het me zo landelijk , maar dat is echt niet zo. Bijna heel deze kust bestaat uit campings, Feriënwoningen, hotels . Het regent ook en dat doet de sfeer hier geen goed. We stoppen in Koserow om even wat te lopen en te lunchen.

De typische strandkorfen aan de Oostsee in Duitsland.

Nou ja zeg...het eerste restaurant dat we binnen wilden gaan werden we geweigerd. 'Kein nasser Hund!'. Dan niet joh. De volgende was wat vriendelijker. Uiteindelijk een eenvoudig maal genuttigd bij deze Imbiss-achtige zaak.
Na het eten gaan we op zoek naar een camping en die hebben we gevonden. Aan zee, maar geen strand voor honden, dan moet je nog wat kilometers westwaarts lopen. Dit is zo’n camping waar ik eigenlijk ongelukkig van word. Druk vol, krappe plekken en met honderden regeltjes en 10 euro per nacht voor Wally, dat hebben we nog nooit meegemaakt. We doen het er mee...lands wijs , lands eer. We zeiden net nog tegen elkaar dat we grondig verziekt zijn in de Baltische Staten. Het gevoel van vrijheid dat je daar hebt, dat was in Polen al minder, maar hier helemaal.

Bij aanmeldig hier gelijk een formulier met regeltjes, regeltjes...

Maar okay, we hebben hier voor 2 nachten betaald en morgen moet het mooi weer worden, dus we maken er wat van..

Woensdag 11 juni.

Vanochtend rustig aan gedaan. Tegenover ons staan een wat ouder Duits stel met een vaste plek hier, die zitten strategisch naar ons gericht buiten en volgen elke stap die je zet. Wij zijn gewoon hun televisie, omdat we zo’n klein plekje hebben kunnen we ook niet voor of achter de bus gaan zitten, dus moeten we het doen met die priemende ogen van de buren. Nou zijn ze aardig hoor, maar hoesten, en roken en reutelen. Wat ben ik dan blij dat ik gestopt ben met roken, zo’n 20 jaar terug, ik had zeker ook zo’n reutelaar geworden.

Okay, we gaan wandelen naar het hondenstrand en wat schets onze verbazing, je moet hier betalen om het strand op te mogen. Nog nooit meegemaakt. Ik bedacht me ineens dat ik gisteren bij aanmelding op de camping 2 kaartjes kreeg met onze namen er op, dat bleken onze tickets te zijn om op het strand te mogen. Ron terug om ze op te pikken..
Zijn we op het hondenstrand blijken ze alleen maar aangelijnd te mogen lopen daar, en op de rest van het strand helemaal niet. Moet niet gekker worden. We werden er gewoon lacherig van . Al die regeltjes hier. Voordat je het strand op gaat ook borden vol met regeltjes en verboden.

De arme ziel die dacht lekker te kunnen rollebollenen rennen op het strand. Moet gezegd worden, het strand is hier prachtig....wit zand en helemaal geen afval. We gaan in het dorp wat eten, lekkere brattkartofflen, zeewolf met remouladesaus en lopen langzaam terug naar de camping.

Ik knip Ron zijn haar, nog nooit gedaan, dat zie je ook wel aan het resultaat. Ik vind dat langere haar leuk bij Ron, maar hijzelf wordt er doodongelukkig van, dus de schaar er in.

Om niet alleen maar negatief over deze camping te eindigen. Hier achter ligt een werkelijk prachtig heuvelachtig en heel stil bos, dus Wallemans komt ook wel aan zijn trekken. Zal best verboden zijn om hem daar los te laten, maar ik ben er nog geen ander mens tegen gekomen.

Morgen nog een evenement bezoeken hier vlakbij en dan schuiven we een stukje op richting Stralsund.

Donderdag 12 juni.

Even wat foto’s van het mooie bos hier achter, en dan vertrekken we richting Zinnowitz.

Mijn voorstaand jagertje. 

In Zinnowitz heb je aan het einde van de pier een soort duikgondel en daar had Ron wel trek in. Geen honden, dus ik bleef met Wally op een bankje bij de pier wachten.In een uur tijd wel 15x aangesproken wat voor ras Wally was. Barbet, nog nooit van gehoord, Französische wasserhund, nog nooit van gehoord. 

De onderwatergondel, 30 man tegelijk kunnen er mee. Ron vond het nadien een aanfluiting, die had verwacht scheepswrakken en vissen te zien, niks van dat...eenmaal onderwater gingen er luiken voor de ramen en werd er een film vertoond.
Zinnowitz op zich vond ik wel leuk, toeristisch maar gezelliger en veel mooier dan Karlshagen waar we gisteren zaten. Ook hier betalen om op het strand te mogen. Zal ook een bijdrage zijn voor het onderhoud hoorden we net van Duitsers.

We eten ergens wat...nou ja wat, het was echt bijzonder smakelijk. De temperatuur is gewoon ideaal, 18/19 graden, felle zon, niet benauwd, heerlijk gewoon. We rijden naar een camperplek zo’n 45 kilometer verder op met maar 3 plekken, dus hopen dat er één voor ons bij zit.

En dat zit er, én wat een leuke plek. Bij een piepklein jachthaventje in Gristow, een idyllisch dorpje met één goed restaurant en ook nog eens volop wandelingen mogenlijk vanaf hier, dat gaan we morgen doen. Vanmiddag zetten we onze stoelen in de zon bij de jachthaven en worden aangesproken door een Duits echtpaar, of het goed was dat ze er even bij kwamen zitten? Tuurlijk...wij zijn de slechtsten niet. De mensen wonen hier in het dorp en wat is er leuker dan tips krijgen van de lokals. Aardige mensen, die in hun jonge jaren naar Amsterdam gingen om te blowen. Ja dat is toch wel de attractie van Amsterdam hè, nee dan Rotterdam...maar daar gaan we het nu niet over hebben.

Vrijdag 13 juni.

Vrijdag 13, laten we het normaal houden vandaag aub.

We starten met de wandeling vanochtend vroeg. Wallemans was niet te houden, zat zelfs achter vossen aan en ook reetjes. Als hij eenmaal in die flow zit, dan is hij onbereikbaar. We hebben hem weer op het pad gekregen en zijn een andere wandeling gaan doen, een wat meer Wally-proof wandeling.

Daar in de verte staan we. Ik vind het zo'n ontzettend leuk plekje. Doet me aan camperplaats Varik in Gelderland denken, die plek was de eerste plek waar we stonden toen we net de Dirkje aangeschaft hadden.

We zien op de wandel-app dat er hier een eiland ligt dat via een brug te bereiken is, eenmaal daar aangekomen mogen we niet verder. Het blijkt een groot complex te zijn waar dierproeven uitgevoerd worden, verboden voor onbevoegden, dus keren we om en lopen weer terug. Mooie rustige wandeling.

En het gehuchtje Gristow zelf is een plaatje..

We eten, zeg maar vreten, onze buik vol op het terras van het restaurant hier achter. 'De Fischer und sin Fru', oftewel de visser en zijn vrouw. We hebben ons gisteren door het Duitse echtpaar laten vertellen dat de visser ondertussen overleden is, maar de vrouw leeft nog en runt het restaurant nu samen met haar zoon. Vriendelijke plek met goed en voedzaam eten. Kakelverse vis.

We buiken uit bij de camper, het waait erg....maar die witte melkflessen van mij moeten nodig een kleurtje krijgen.

Zaterdag 14 juni.

Vanochtend vertrokken richting Stralsund, zo’n 40 kilometer hier vandaan. Wat vond ik dit een leuke plek in Gristow...had gewoon alles, een plezierboothaventje, leuk restaurant, mooi gehuchtje en wandelmogelijkheden te over.

Stralsund, een hanzestad en wel een héle mooie. Ze zon schijnt, het is warm maar er staat een stevig windje wat het allemaal draaglijk maakt.We kunnen de bus kwijt op een parkeerplek vlakbij de oude stad, dat was wel héél gunstig vonden we al...later bleken we hier niet te mogen staan met de bus, dus een bekeuring. Okay, eerst de stad in...

Heel de oude stad is autovrij...en ondanks dat het zaterdag is, is het rustig.

Ik vond eigenlijk het voormalige oude havengedeelte het leukst..

Even relaxen op de kade..

De vissentik is weer bevredigd...

Heel veel Raucherfish zaakjes hier, of gefrituurde vis...je weet wel , het Fish and chips gedoe. Wel eens lekker, maar liever ook eens een puur visje op je bord. Ik heb daarom zowaar vanmiddag eens een vleesgerecht geluncht, Ron niet, die krijgt nog een kiewen en schubben van al die vis.

Een heerlijke middag gehad en genoten van het leuke Stralsund.

We rijden weer zo’n 50 kilometer westelijk en staan nu voor een nachtje op best een aardige camperplek op een groot groen veld. Het is er druk, althans in mijn ogen, maar vriendelijk en gezellig.

Zondag 15 juni.

Vannacht bonkende muziekherrie, ik sliep er doorheen, Ron lag er wakker van. Tja...

Ons schattige buurjongetje hier op de camperplaats, helemaal verliefd op Wally, hij heeft wel 50 foto’s van hem gemaakt voor zijn vrienden thuis, en ik andersom van hem natuurlijk. Wat een leuk kereltje...

We rijden naar Ahrendshoop, een kunstenaarsdorp zo’n 30 km verderop. Voorheen zat hier een kunstenaarskolonie, getrokken door het mooie licht en het 'einde van de wereldgevoel', wij zijn hier al eens eerder geweest maar met heel slecht weer, dus nu een herkansing. Het is er druk nu, het is zondag en krioelt van de fietsers, dat snap ik...je moet hier ook echt fietsen om alles te kunnen bekijken. Helaas, doen wij een gedeelte lopend, en het is bloedje heet, en ook stikbenauwd. Ahrendshoop deed mij aan Bergen en Bergen aan Zee denken. Een wat deftigere badplaats.
Waarom toch altijd die vergelijkingen van mij met Holland, raar gedoe...zal het niet meer doen.

Ik heb de leuke huizen hier niet allemaal goed op de foto gekregen, liggen doorgaans verscholen en voelt als een voyeur om door heggen e.d te fotograferen.

Al eerder gezegd dat het druk is, wij zijn al jaren niet meer in juni op vakantie geweest, altijd in mei en dat scheelt aanzienlijk. Okay, er moet nodig weer een goede poetsbeurt op ons los gelaten worden dus zoeken we een camperplaats met douche e.d....denkend dat zondag de grote massa wel weer naar huis gaat. Camping 1, rijen dik alleen al om naar binnen te komen, kijkend naar de camping kan ik wel huilen, zó druk en kleine plekjes.  Camperplaats 2, ook druk en mogen geen honden. Camping 3 een stuk landinwaart hebben net het laatste plekje, de rest is gereserveerd. Wat mis ik de Baltische Staten. We moet vanavond even samen overleggen of we hier de kust wel blijven volgen, of misschien beter het binnenland kunnen in gaan...

Tot volgede week mensen